شاعر : محمد جواد شیرازی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل
بی سبب نیست که دل واله ومجنون شده است آمدی ماه رجب هم به تو مدیون شده است
نـام تـو اذن دخــولـم شـده درمــاه خــدا بندگی با شب میلاد تومقرون شده است
اول مـــاه رجـب تـا ســحـرسـیــزدهــم از مدینه به نجف راه چه گلگون شده است
واژهها مست توگـشتند،همه جمله شدند جملهها دراثرحُبّ توموزون شده است
شجـره نـامـهات ازربّجـلی آمده است فضل در پیش سجایای تو مفتون شده است
خـانـدانـت هـمـگـی اهـلکرامت هستـند بینتان بندهنوازی است که قانون شده است
حوزۀ علمیه یک گوشه زالطاف شماست شیعه تا روزقیامت به تو مدیون شده است
هرکه از دست شما جام ولایت نگرفت تا خود حشر دراین میکده مغبون شده است
لعنت حـق به کسی که به شما پشت کند آن که ازدایرۀ عشق تو بیرون شده است
دورقـبـرت هـمـه ازذریـۀ طـاغــوتـنـد دل ما از غم این فاجعه محزون شده است
دل ما سوخت ولی ازدل مهدی چهخبر؟ مطمئـنا دل زهرایـی اوخـون شده است
طبقفـرمودۀ ناب پـسـرت:پـیکـرتان...دردل تک تک عشاق تو مدفون شده است
کاش روزی برسد درحرمت سجده کنم در حریمی که رفیع است و دگرگون شده است